- υποκάθετος
- -η, -ο, Ντο θηλ. ως ουσ. η υποκάθετοςμαθημ. η προβολή πάνω σε άξονα συντεταγμένων τού τμήματος τής καθέτου πάνω σε μία καμπύλη σε ένα σημείο, το οποίο περιλαμβάνεται μεταξύ τού σημείου αυτού και τού προαναφερόμενου άξονα.[ΕΤΥΜΟΛ. < υπ(ο)-* + κάθετος. Η λ. μαρτυρείται από το 1799 στον Ν. Θεοτόκη].
Dictionary of Greek. 2013.